Innovatieparadijs of bananenrepubliek?
Het was weer raak de afgelopen week. De media buitelden over elkaar heen om schande te spreken over de farmaceutische industrie naar aanleiding van een op zichzelf genuanceerde reconstructie in het NTvG door Lucien Hordijk over de ontwikkelingen rond lutetium-octreotaat en Lutathera. Ook Minister Bruins kwam superlatieven tekort en kondigde pas na zijn publiekelijke veroordeling van de farmaceut aan in gesprek te gaan over het hoe en wat. Het NRC bracht op haar beurt een lofzang aan een activistische apotheker die (nog steeds) belooft Orkambi na te maken, maar daar tot nu toe niet in slaagt.
Het gebeurt niet vaak, maar bij HollandBIO wisten we ook even niet meer waar we moesten beginnen. In dit debat is de nuance zoek en zijn de farmaceutische bedrijven vogelvrij verklaard.
Want zeg nou zelf, wie heeft er afgelopen week ook maar iets meegekregen van het fantastische nieuws dat een geneesmiddel door registratie nu wereldwijd beschikbaar is en voor meer indicaties geschikt lijkt? Dat we misschien wel meer ondernemende hoogleraren nodig hebben die het doorzettingsvermogen hebben om een baanbrekende therapie te ontwikkelen? Dat de technology transfer bij universiteiten tegenwoordig een stuk beter verloopt? Dat registratie-autoriteiten in andere landen het product in kwestie als kosteneffectief beoordelen? Dat een bedrijf ondanks deze registratie de grondstof voor magistrale bereiding in Nederland nog steeds blijft leveren en dat er in feite dus niets verandert? Het lijkt in ieder geval vrijwel onmogelijk voor bedrijven om in de ogen van de media nog iets goed te doen.
We zijn in Nederland dolblij met de komst van EMA. En terecht, want het maakt ons land nóg aantrekkelijker voor innovatieve geneesmiddelenontwikkelaars. Maar tegelijkertijd staan veel partijen juichend op de banken als een apotheker aankondigt gehakt te maken van intellectueel eigendom. Sterker nog, dit wordt zelfs beloond met een bezoekje van de Minister. Nederland zet zichzelf in toenemende mate internationaal op de kaart als een bananenrepubliek als het gaat om intellectueel eigendom. Dat staat in schril contrast met het ambitieuze innovatie- en acquisitiebeleid van onze overheid, waarin Nederland naar voren komt als vestigingsland bij uitstek voor life sciences bedrijven en waarin we intellectueel eigendom aanhalen als basis voor innovatie in de sector.
Is het dan alleen de schuld van anderen? En loopt volgens ons dan alles als een zonnetje? Nee, natuurlijk niet. Biotech maakt haar belofte waar, maar tegelijkertijd zien we bij HollandBIO ook dat het ontwikkelen van geneesmiddelen te duur, te risicovol en te tijdrovend is. Dat leidt tot een systeem dat steeds verder en vaker vastloopt. Dat vraagt echter niet om zogenaamde wonderoplossingen en makkelijke quotes die alleen tot nog meer vertraging en polarisatie leiden, maar juist om oplossingen die ervoor zorgen dat we geneesmiddelen sneller en beter van lab naar patiënt brengen! Waarom gaan we niet aan de slag met het beter inzetten van nieuwe technologie? En waarom zorgen we niet voor een betere aansluiting van de EMA-registratie van een geneesmiddel op de beoordeling en vergoeding ervan in Nederland? Dat zijn de oplossingen die we nodig hebben. Oplossingen waarbij gezondheidswinst, betaalbaarheid en innovatie hand in hand gaan.
Bronnen:
